Žiri II međunarodnog takmičenja mladih pijanista i solo pevača "dr Miloje Milojević" 2024.

Aleksandar Serdar (Srbija)

Aleksandar Serdar, rođen u Beogradu, posle završenih studija u Novom Sadu  nastavlja dalje školovanje u Sjedinjenim američkim državama  i Italiji. Na njegovu pijanističku formaciju uticali su tokom godina pre svega, Leon Fleisher i Sergio Perticaroli.

Logičan put mladog Aleksandra Serdara bilo je učešće na brojnim internacionalnim takmicenjima gde je osvajao visoke nagrade. Najznačajnija od njih su svakako Arthur Rubinstein u Tel Aviv-u, Monza-Rina Salla Galo, Vercelli, Carlo Zechhi,  jer su doveli do razvoja njegove internacionalne karijere.

Aleksandar Serdar je svirao resitale i sa orkestrom u skoro svim zemljama Evrope, u severnoj Americi, Brazilu i Peruu, Čileu, Maroku, Libanu, Izraelu, Tajldandu i Japanu.Svirao je sa filharmonijama Beograda, Bremena, Sofije, Zagreba, Torina, Minhena, Tuluza, Ile de France, Lila, San Hozea, Haife, Cincinnati, Portland,  Slovenije, Drezdena.  Sa dirigentima kao sto su Jean-Claude Casadesus, Jorg Peter Weigle, Emil Tabakov, Mendi Rodan, Marcello Viotti, Michael Plason, Leonid Grin, Milan Natchev, Jeansuk Kahidze, Danuel Raiskin.

Brojni uspesi na koncertima u Evropi privukli su pažnju kritičara i organizatora koncertnih sezona i festivala. Sa podjendakim entuzijazmom svirao je u koncertnim dvoranama: Theatre Chatelet, Auditorium du Louvre, Tonhalle in Zurich, Alice Tully hall in New Yorks Lincoln Center, and Festivals such as “La Roque d’Antheron, Folles Journeaus in Nantes, Sully sur Loire, St. Riquier, Schleasu Holstein u Hamburgu, Montpellier Festival of Radio France, Cankarijev dom…

Diskografija

- Aleksandar Serdar je snimio svoj prvi kompakt disk za diskografsku kuću EMI koji je dobio izvanredne kritike muzičkih časopisa. Dupli disk Aleksandra Serdara snimljen je u Luksemburgu, u organizaciji Luksemburške banke i društva Burleska.

- Aleksandar Serdar je izdao svoj prvi kompakt disk za PGP diskografsku kuću u Srbiji sa baroknim repertoarom.

“Aleksandar Serdar je svakako svestan pijanista sa imaginacijom i ličnošću” - Gramophone, Februar 1999.

“Niko ne može da ignoriše ovakvog izvodjača … koji je sposoban da poseduje tako retku kombinaciju autoriteta i aristokratije duha” -  Diapason, Decembar 1998.

- 2014. godine izdaje CD sa delima Petra Iljiča Čajkovskog u izdanju MC Crna Gora.

Pedagogija

- Od 1999. godine počinje da radi na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu gde je trenutno u zvanju redovnog profesora.

- Od 2006. godine radi kao profesor po pozivu na fakultetu umetnosti u Nišu.

- Od 2016. godine radi kao honorarni profesor na Akademiji za Glazbo u Ljubljani.

Izdavaštvo

- 2012. godine Aleksandar Serdar izdaje svoj priručnik pod nazivom “Razvoj pijanističke tehnike” u izdanju Muzičkog centra Crna Gora.

- U decembru 2023. izdata je knjiga Aleksandra Serdara „Interpretacija muzičkog dela“ u izdanju „Čigoja“ štampa i Muzikološkog instituta SANU.

Kao član žirija učestvuje u radu brojnih nacionalnih i internacionalnih žirija.

Sebastian Berakdar (Nemačka)

Sebastian Berakdar izvodi široki repertoar, od Bacha do Elliott Carter-a, na festvalima širom Evrope, među kojima su  Moselmusikfestival, Köthener Bachfesttage, SWR2 Musiksommer i Euregio Festival. Nastupao je u najprestižnijim  koncertnim salama širom Nemačke, kao i u sali Grazer Musikverein, Salle de la Sorbonne Paris, Hitachi Sandai i dr.  Snimao je za radio i televiziju, gde nastaju snimci za NDR, MDR, SWR (Nemačka), kao i za Radio France i ORF  Radio Austria.

Fantaziju op. 55 za flautu i klavir Carla Frühlinga, izveo je premijerno 2017. godine, što je izazvalo posebnu pažnju  internacionalne kritike. Nedavno je snimio kompletnu kamernu muziku za flautu i klavir Johanna Wilhelma Wilmsa.

Nagrađivan je na mnogim internacionalnim takmičenjima, među kojima su “Chopenova nagrada”  Chopenovog udruženja u Leipzigu 2010. godine, kao i prva nagrada na “Theodor Leschetitzky” takmičenju u Hamburgu  2017. godine.

Rodom iz Freiburga, Sebastian Berakdar je završio osnovne i master studije na Muzičkoj akademiji u Hannoveru, u klasi  Ewe Kupiec, a zatim postdiplomske studije na Univerzitetu Mozarteum u Salzburgu, u klasi Pietra de Marię.  Redovno sarađuje sa izuzetnim muzičarima, kao što su Lee Kum Sing, Einar Steen-Nøkleberg, Malcolm Bilson,  Jean - Claude Pennetier i Matti Raekallio. Usavršavao se na raznim majstorskim kursevima kao sto su Akademie  Musicale de Villecroze i Summer Academy of Mozarteum Salzburg.

Minsoo Hong (Južna Koreja)

Rodjen 1993. godine u Busanu, u Južnoj Koreji, Minsoo Hong počinje da uči klavir sa šest godina. Od 2000-2005. bio  je u klasi In-il Kima, a zatim od 2005-2012. u klasi Daejin Kim i Yoonju Oh. Od 2013. godine Minsoo studira u Detmoldu, u  Nemačkoj, u klasi profesora Alfreda Perla, gde završava osnovne, master i Konzertexamen studije.

Minsoo je nosilac nagrada na nekim od najprestižnijih takmičenja u svetu, kao što su Chopin (Köln, Hannover),  Eastman, Ettlingen, Schimmel USASU, Oberlin i Isang Yun takmičenje. Na Busoni takmičenju, 2011. godine, osvaja četvrtu nagradu, kao i specijalnu nagradu za najbolje izvedenu kompoziciju Franz Liszt-a. Iste godine osvaja drugu  nagradu, kao i nagradu publike na Takmičenju Marocco Philharmonic. Na 11. takmičenju Franz Liszt u Utrechtu osvojio  je drugu nagradu.

Minsoo nastupa širom sveta - u Nemačkoj, Francuskoj, Italiji, Holandiji, Izraelu, Koreji, Kini, Japanu i SAD-u. Izvodi klavirske koncerte sa svim dobro poznatim orkestrima u Koreji, poput Simfonijskog orkestra Koreje, Seoul  Sinfoniette, Seulske filharmonije, Orkestra u Busan, Bucheonu, Changwonu i Seongnamu.  Sarađuje sa dirigentima kao što su Markus Stenz, Ken-David Masur, Marco Parisotto, Jin Kim, Dänin Kim,  Mouyoung Gu i sa orkestrima poput Holandske radio filharmonije, Marokanske filharmonije kao i Shangajske  filharmonije. Pojavljuje se na Umetničkom kanalu u Koreji, na radiju WDR3 u Nemačkoj i na NPO radiju u Holandiji. 

Imao je prilike da se usavršava na majstorskim kursevima i uči od Jeroma Roesa, Ruth Slenczynske, Michaela  D´Alberta, Andree Bonatta, Christophera Eltona i Petera Franka.

Dr um. Nataša Jović (Srbija)

Dr um. Nataša Jović Trivić, mecosopran, prvakinja Opere Narodnog pozorišta u Beogradu, rođena je u Banjaluci, gde je završila nižu i srednju muzičku školu.

Godine 1992. upisala je Fakultet muzičke umetnosti, odsek solo pevanje, u klasi prof. Radmile Bakočević u čijoj je klasi diplomirala, magistrirala i doktorirala.

Dobitnik je nekoliko prvih nagrada na takmičenjima u zemlji i više nagrada na međunarodnim takmičenjima:

Međunarodno takmičenje muzičke omadine u Beogradu 1997, na međunarodnom takmičenju „Boris Hristof“ u Sofiji 2000. godine dobitnik je druge nagrade žirija kao i specijalne nagrade za najbolju interpretaciju, u Padovi na takmičenju „Iris Adami Koradeti“ održanom 2004. godine osvojila je specijalnu nagradu, a na takmičenju „Rijeka Belkanto“ u Rijeci 2005. godine, treće mesto.

Nosilac je nagrada iz Fonda „Danice Mastilović“ za najboljeg studenta solo pevanja, „Anite Mezetove“ za najboljeg mladog operskog pevača i „Biserka Cvejić“ za najbolju scensku ličnost u 1997. godini.

Godine 1997. dobila je Pohvalu Narodnog pozorišta za ulogu Smetona u operi Ana Bolen, G. Donicetija, a 2008 godine za ulogu Šarlote u Masneovoj operi Verter, kao i Nagradu UMUS-a za najbolje izvođenje u 2008. godini dobila je za istu ulogu. Srebrnjak Narodnog pozorišta je dobila 2018. godine za umetnički doprinos radu Narodnog pozorišta, kao i   nagradu Fondacije „Breda Kalef“ za najbolje interpretiranu ulogu na sceni Narodnog pozorišta u sezoni 2017/2018 za ulogu Ulrike u Verdijevoj operi Bal pod maskama.

2019. godine je dobitnica Zlatne značke kulturno prosvetne zajednice Srbije za promovisanje umetnosti, a 2022. Zlatnog Beočuga za nemerljiv doprinos kulturi Beograda.

 Od 1994. do 1996. godine bila je član Operskog studija Narodnog pozorišta u Beogradu, tokom koga je ostvarila niz manjih uloga. Stalni član Opere Narodnog pozorišta je postala 1997. godine a prvakinja 2003. godine. 

Na domaćoj i stranim scenama ostvarila je niz uloga:

P. I. Čajkovski: Olga - Evgenije Onjegin (dve produkcije), F.Čilea: Kneginja de Bujon - Adriana Lekuvrer, I. Stravinski: Jokasta - Edipus Reks, A.Ponkijeli: Laura - Đokonda, Ž.Masne: Šarlota - Verter, Karmen - Karmen,  Ulrika - Bal pod maskama, Azučena  - Trubadur, Amneris  - Aida, S.Hristić i druge.

Učestvovala je u izvođenju mnogobrojnih vokalno–instrumentalnih dela kao što su: V. A. Mocart – Rekvijem, Đ. Verdi – Rekvijem, J. S. Bah – Pasija po Jovanu i Misa u h–molu, A. Dvoržak: Stabat Mater, L. v. Betoven – Misa u C–duru, Misa solemnis, IX Simfonija , Đ. B. Pergolezi – Stabat Mater, G. Maler – VIII Simfonija, Pesme umrloj deci, K. Sen–Sans – Rekvijem, F. fon Supe – Rekvijem, A. Vivaldi – Gloria, J. Hajdn – Misa u C–duru (Paukenmesse), M. de Falja – Ljubav čarobnica, M. Ravel – Šeherezada, I. Stravinski – Svadba, V. Ek – Ispovesti Svetog Antoana, Episkop Ilarion – Pasija po Svetom Mateju...

Pored negovanja srpske solo pesme i kamerne muzike domaćih autora, učestvovala je u izvođenju velikih vokalno-instrumentalnih dela domaćih autora :

D. Despić – Kantata Jefimija Lazaru, R. Maksimović – Pasija Svetog kneza Lazara,

Lj. Marić – Pesme prostora, M.Živković – Dve romantične pesme, Igra i Basma, D. Radić – Spisak, Opsednuta vedrina, I. Jevtić – Devet pesama u sedam lirskih krugova.

Tokom karijere je sarađivala sa dirigentima: Mladenom Jaguštom, Jovanom Šajinovićem, Angelom Šurevim, Jon Jankuom, Vladimirom Kranjčevićem, Imre Toplakom, Bojanom Suđićem, Srboljubom Dinićem, Frančeskom Roza i sa poznatim rediteljima među kojima su Zlatan Dorić, Borislav Popović, Nebojša Bradić, Jagoš Marković, Dejan Miladinović.

Ostvarila je saradnju sa ansamblima RTS–a, Beogradske filharmonije, Makedonske filharmonije, Vojvođanske filharmonije, Niške filharmonije, Ansamblom vojske Srbije „Stanislav Binički“.

Gostovala je na operskim i koncertnim scenama u Makedoniji, Hrvatskoj, Crnoj Gori, BiH, Italiji, Grčkoj, Austriji, Mađarskoj, Rumuniji, Bugarskoj, Danskoj, Norveškoj i Švajcarskoj.

Jedna je od osnivača udruženja MOTO – Muzičko opersko teatarska organizacija, koja se bavi promovisanjem klasične muzike, opere i teatra sa ciljem da umetnost postane dostupna svima.

Intenzivno radi na promovisanju srpske kulturne baštine i srpskih autora,  na afirmciji mladih umetnika i edukaciji novih naraštaja.

Od 2019. godine je naučni saradnik Balkanskog naučnog centra Ruske akademije prirodnih nauka.

Vedrana Šimić (Bosna i Hercegovina)

Vedrana Šimić, sopran, rođena   je 1979. godine u Tuzli, gdje je završila osnovno i srednjoškolsko obrazovanje. Godine 1998. započela je studije pjevanja na Muzičkoj akademiji u Sarajevu u klasi prof. Paše Gackić. Nakon tri godine prelazi na Muzičku akademiju u Zagrebu na kojoj i diplomira 2003. godine u klasi prof. Mire Zidarić Orešković i stječe stručna zvanja akademski muzičar pevač i profesor pevanja.

Za vreme studija bila je stipendista HKD Napredak, Muzičke akademije u Sarajevu i Sveučilišta u Zagrebu, a nakon studija tri godine je bila stipendista CEE Musiktheater Wien. Usavršava se kod talijanskog vokalnog pedagoga Paola De Napolija i kod prof. Dunje Vejzović. Debitovala je 23.04.2004. u Operi HNK Zagreb. Nastupala je na scenama zagrebačke, riječke, splitske i sarajevske Opere u dvadesetak glavnih i naslovnih uloga. Na praizvedbi prve crnogorske opere „Balkanska carica“ Dionisija San Giorgio De Sarna godine 2008. (Cetinje, Crna Gora) pevala je naslovnu ulogu.

Nastupala je i koncertno sa Zagrebačkom, Sarajevskom i Beogradskom filharmonijom, te Simfonijskim orkestrom Hrvatske radiotelevizije, Simfonijskim orkestrom Crne Gore, Simfonijskim orkestrom Opere i Baleta u Tirani, Orquestra Sinfônica do Teatro Nacional Cláudio Santoro (Brazil) i Orquestra Sinfônica do Paraná (Brazil) sa dirigentima kao što su N. Bareza, P. Dešpalj, I. Lipanović, M. Homen, L. Voltolini, A. Allemandi, Z. Juranić, K. Arp, N. Matošević, M. Sinkevich, T. Bilić, U. Lajovic, R. Homen, Č. M. Dušek, J. Marić, V. Kranjčević, A. Shatsky, A. Kojić, A. Kalajdžić, I. Repušić, J. Šego, T. Fačini, S. Dešpalj, I. Vlajnić, D. Crescenzi, C. Cohen, M. Zumalave, V. Matvejeff, M. Helmrath, G. Marcianò, S. Scappucci, M. Arakaki.

Na III i IV Festival de Ópera de Brasília u Brazilu, nastupala je na dva Gala koncerta Verdi/Wagner, tri izvedbe Tosce (Giacomo Puccini) u naslovnoj ulozi, zatim dva Gala Richard Strauss koncerta kao Saloma. Također, kao solistkinja nastupala je na gostovanju Sarajevske filharmonije u Beču (Goldensaal Musikverein) i Donaubühne Tulln, National Concert Hall Dublin (recital), Operi u Tirani, Riječkim ljetnim noćima (recital), Makarskom kulturnom ljetu, Mostarskom proljeću, Sarajevskoj zimi, VaCLaf-u etc.

Za arhiv HRT-a snimila je 15 solo pjesama hrvatskih kompozitora Ivane Lang, Ferde Livadića i Milana Prebande, uz pratnju klavira i gudačkog orkestra. Ostvarila je i glavnu žensku ulogu Dore robinje u dokumentarno-igranom filmu Stupica nevidljivog deteta reditelja Šemsudina Gegića 2015. godine.

Od 2008. – 2018. imala je Status samostalnog umetnika od Ministarstva kulture Republike Hrvatske.

Akademske 2016./2017. angažovana je na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Sarajevu kao stručnjak iz prakse za Oblast solo pevanje. 19.07.2017. izabrana je u umjetničko-nastavno zvanje docenta, a 30.03.2022. u zvanje vanrednog profesora za Oblast solo pjevanje.

U periodu od listopada 2017. do listopada 2023. vrši dužnost šefa Odseka za solo pjevanje.

Nagrade: Za ulogu Madame Lidoine, opera „Razgovori Karmelićanki“, F. Poulenc bila je nominirana za Nagradu Hrvatskog Glumišta 2007. u kategoriji za izuzetno umjetničko ostvarenje do 30 godina. Dva puta je dobitnica je Nagrade „Štefanija Lenković“ HNK Zajc u Rijeci za najbolje ostvarenu žensku ulogu u operskom programu Kazališta u sezonama 2008/2009. i 2009/2010. za ulogu Adriane Lecouvreur u predstavi „Adriana Lecouvreur“ F. Cilee, te za sezone 2010./2011. i 2011./2012. i to za dvije uloge: Manon Lescaut u predstavi „Manon Lescaut“ G. Puccinija i Donna Leonora u predstavi „Moć sudbine“ G. Verdija. Dobitnica je i Nagrade Hrvatskog glumišta (NHG) za najbolje umetničko ostvarenje u operi, odnosno najbolju opersku žensku ulogu u sezonama 2009./2010. i 2010./2011. za ulogu Adriane Lecouvreur u operi „Adriana Lecouvreur“ F. Cilee.

Stevan Karanac (Srbija)

Stevan Karanac, tenor, solista Opere Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu.

Rođen 1986.godine u Kragujevcu. Muzičko obrazovanje započinje na duvačkom odseku u muzičkoj školi „dr Miloje Milojević“, kao hornista, u klasi profesora Obrada Ivkovića, a osnovnu i srednju muzičku školu na odseku za solo pevanje završava kod profesorke Lidije Jevremović Sofije. Osnovne i master akademske studije završava na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu, u klasi redovnog profesora Nikole Mijailovića, kod koga 2020.godine upisuje i doktorske akademske studije. Završio je usavršavanje u Operskom studiju „Borislav Popović“, Narodnog pozorišta u Beogradu i usavršavao se na brojnim majstorskim kursevima svetski priznatih umetnika - pevača, reditelja i dirigenata. Master studije Pozorišne režije na Akademiji umjetnosti u Banjoj Luci upisuje u klasi profesora Vladana Đurkovića. Kao kompozitor opere „Amor Mundi“, na libreto vizuelne umetnice i libretistkinje Žužane Ardo, predstavljen je na Kings koledžu u Londonu.

Tokom školovanja nagrađivan je najvišim nagradama na brojnim međunarodnim takmičenjima u Srbiji i Evropi. Tokom školovanja u Kragujevcu, zbog izuzetnih uspeha postignutih na takmičenjima,  bio je više godina stipendista Fonda za mlade talente a potom i stipendista: „International Opera Center Zoran Todorović“, Opera i Teatar Madlenianum - Beograd, 2020;  „Södertälje“, Srpsko udruženje - Švedska, 2019; „Oper-Oder Spree“, Beeskow - Nemačka, 2018; „Rossi fest“ 2018. Narodno pozorište u Beogradu;  za masterklas Davida Gowlanda (Royal Opera House, Covent Garden - London) Narodno pozorište u Beogradu, 2017.

Posebno se izdvajaju: nagrada Fakulteta muzičke umetnosti u Beogradu: fond Jelena Mihailović - najboljem studentu u akademskoj godini 2016/17; nagrada Fonda Biserka Cvejić - najboljem diplomiranom studentu solo pevanja koji pokazuje izuzetne vokalne i izvođačke rezultate u domenu operske literature - 2020. godine, kao i nagrade na takmičenjima:

Oper-Oder Spree, Beeskow, Nemačka, 2018.

- Publikumspreis der Stadt Beeskow - nagrada publike grada Beeskow za najbolje izođenje nemačkog lida; Grand Prix - nagrada umetničkog rukovodstva za najboljeg kandidata na majstoskom kursu *obe nagrade dodeljene jednom kandidatu prvi put nakon 27 godina.

 Lav Mirski, međunarodno pjevačko natjecanje, Osijek, Hrvatska, 2018.    

- I nagrada u 5.kategoriji; Posebna nagrada lions kluba Mursa; Laureat natjecanja i Posebna nagrada Hrvatskog narodnog kazališta u Osijeku i intendanta Božidara Šnajdera.

 Lazar Jovanović, 15. međunarodno takmičenje solo pevača, Beograd, 2018.

- Laureat Takmičenja; Specijalna nagrada - solistički koncert sa orkestrom u Zadužbini Ilije M. Kolarca ; I nagrada - solistička operska kategorija; I nagrada -  kategorija operski ansambli, duet; I nagrada - kategorija operski ansambli, kvartet.

Bogatu koncertnu aktivnost beleži u Srbiji i inostranastvu uz značajne dirigente i ansamble. Osim kamernog repertoara izvodi i kantate mise i oratorijume: Requiem – W.A. Mocart, War requiem - Benjamin Britten, Siehe, Finsternis bedecket das Erdre ich - Johann Heinrich Rolle, 9.simfonie – Ludvig van Beethoven, Symphony No.1 - Alexander Scriabin, Carmina burana – Carl Orff, Magnificat – J. S. Bach, Membra Jesu nostri - Dietrich Buxtehude, Dixit Dominus - G. F. Handel i druge. U svojim orkestracijama, aranžmanima za orkestar i glas, premijerno u Srbiji izvodi solo pesme Franca Šuberta i Miloja Milojevića, na solističkom koncertu na Velikoj sceni Zadužbine Ilije M. Kolarca u Beogradu.

Aranžmane i redukcije radi za pozorišta i priznate ansamble, soliste i kompozitore u Srbiji.

Karijeru ipak posvećuje prvenstveno operskom repertoaru u Srbiji i inostranstvu (Hrvatska, Crna Gora, Bosna i Hercegovina, Makedonija, Bugarska, Rusija, Mađarska, Turska, Nemačka, Austrija, Švajcarska, Španija, Portugal, Švedska, Italija, Jordan), gde izvodi preko 30 solističkih uloga. Ulogom Vladimira Lenskog debituje u Kragujevcu, maja 2014. godine u adaptaciji opere „Evgenije Onjegin“, Petra Iljiča Čajkovskog, a od oktobra iste godine započinje karijeru u Narodnom pozorištu u Beogradu. 2018. godine debituje na sceni "Jovan Đorđević", Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu, gde jula 2022. godine postaje stalni solista ansambla.

Opersku karijeru gradi sa repertoarom prvog faha: Rigoletto, La traviata, Il trovatore, Aida, Nabucco, La bohème, Tosca, Gianni Schicchi, Il tabarro, Carmen, Faust, Norma, Die Zauberflöte, Don Giovanni, Così fan tutte, La clemenza di Tito, Bastien und Bastienne, Lo speziale, Don Pasquale, Lucia di Lammermoor, L’elisir d’amore, Il barbiere di Siviglia, L’occasione fa il ladro, La cenerentola, Evgenije Onjegin, Na uranku i Vladimir i Kosara.

Osim emitovanja operskih premijera i koncerata na nacionalnoj televiziji RTS i RTV, beleži brojna gosotvanja u radio i televizijskim emisijama u kojima nastupa uživo, izvodivši operski repertoar uz pratnju klavira i u svojim aranžmanima za gudački ansambl.

Pedagoški rad ostvaruje u muzičkoj školi „dr Miloje Milojević“ u Kragujevcu, potom na Fakultetu muzičke umetnosti od 2022. godine, kao moderator u nastavi na katedri za solo pevanje, a na Akademiji umetnosti „Slobomir P.“ univerziteta od 2023.godine kao asistent na predmetu Operski studio.

Osnivač  je Udruženja umetnika „ArtNet“ i Udruženja operskih umetnika „Bell’Opera“, kao i kamernih trija „Youkali“ i „Picanto“ sa kojima beleži brojne koncerte i adaptacije operskih predstava u kojima mladi diplomirani operski pevači i studenti solo pevanja ostvaruju svoje  prve korake na sceni.